Vrijdag was het de laatste dag van Durbuy. We zijn het challenge parcours gaan doen. Het was heel tof. Daarna zijn we terug met de bus naar school gegaan. Het was de max. Jammer dat het al gedaan is. Einde Trui
4 Opmerkingen
Vandaag was het mooi weer in de namiddag en zijn we gaan kajakken. Dat was niet zo makkelijk voor sommigen.
En Senne ging op kop en een begeleider ging van achter en het was een tocht van 8 kilometer. Bij het varen door het dorpje Durbuy stonden er heel veel mensen aan de kant te kijken. Doordat het water zo laag stond en er veel stenen in het water lagen, moesten we vaak uitstappen om te duwen. Straks is het bonte avond en hebben we ook een feestje georganiseerd. Ik ben Jurne en ik heb deze tekst samen gemaakt met Bart op een computer met spraakherkenning. Zo moest ik zelf niets typen. Eerst zijn we gaan ontbijten, dan zijn we gaan klimmen, apenbrug en rappellen. Het was mooi weer en sommigen hebben hun angsten overwonnen. Iedereen heeft zijn best gedaan. Ik vond het leuk. Rappellen vond ik het leukste. Dit was nieuw, ik had het nog nooit gedaan. Je moest aan een touw gaan hangen en naar beneden wandelen. De hoogte viel wel mee. Deze namiddag gaan we kajakken! Dat wordt spannend. Tot morgen allemaal, Sam
Wij zijn 26/09/2018 geschiedenis gaan lopen. Er was ook veel toneel met een graaf die ging trouwen. Lou was de graaf, Jenne was de vrouw, Jorre was de vader van Jenne. Het speelde zich af in 1018. Tijdens een soort oorlog tussen Luik en de houthakkers van Durbuy. Het begon toen Luik een koe van Durbuy stal door een gat in de grond. De graaf was razend en toen vonden twee ridders het gat en zeiden het tegen de graaf wat er was gebeurd. De graaf was in paniek, hij had een boerin voor niets gestraft. Hij stuurde twee ridders erop af. De ridders hadden ook een koe van hun gestolen. De graaf was heel blij.
Geschreven door Jorre Vandaag zijn we leuke dingen gaan doen. De dag begon met ochtend gymnastiek. Daarna gingen we ontbijten. Toen zijn we naar Hare Krishna geweest. We moesten een zoektocht doen om de weg naar het kasteel te vinden. Dat is een kasteel voor gelovende mensen. We gingen met de bus terug naar onze kampplaats in Durbuy. We hebben toen everzwijnfrikadellen met patatten en appelmoes gegeten en het was heel lekker. We zijn daarna een deathride gaan doen en we moesten langs het everzwijnenbos. Er was een paal die naar mens ruikte dus daar gingen de everzwijnen niet naar toe. Je mocht dus kiezen of je het everzwijn gedeelte ging doen of bij de paal bleef. Er waren een paar kinderen die mee gingen naar de everzwijnen. Er was een grote mama en 3 baby's. Sebiet gaan we ook nog een reflectorentocht doen dus daar kan ik nog niet veel over vertellen x) einde trui
Onze schooldag begon vandaag om 8 uur. Dat kwam omdat onze bus om 8.30 vertrok. We zijn met de bus van Koen gegaan. Ons eerste avontuur was onderweg, we zijn gestopt in Weris. Daar zijn we naar het duivelsbed en nog een andere witte steen gegaan. Dat waren niet zomaar stenen, het waren megalieten. Eerst gingen we naar de witte steen. Het was een lastige tocht, want het ging bergop. Die steen heette pierre haina. Daarmee kon je zien wanneer de lente begon, want op 21 maart komt de zon op recht boven de steen op. Daarna gingen we naar het duivelsbed, maar sommige mensen hebben dat aangeraakt. Men zegt dat er een vloek op is. Daarna reden we voort. Toen we aankwamen in LPM hebben we onze koffers uitgepakt. Daarna hebben gegeten. Toen deden we wildcraft, dat waren overlevingstechnieken. Eerst bouwden we 3 hutten, daarna mochten we ‘met vuur spelen’. We mochten zelf vuur aansteken en watjes in brand steken. (zie fotos). Daarna was het lekker avondeten en nadien konden we onze brieven schrijven.
Groetjes Saar |
AuteurHet Wilde Woud ArchievenCategorieën |